Nazwisko: Hōkai
Płeć: żeńska ♀
Orientacja: heteroseksualna
Stan cywilny: panna
Wiek: 17 lat
Data urodzin: 27.10
Znak zodiaku: skorpion ♏
Szkoła:
IId - klasa licealna o profilu plastycznym z rozszerzeniem wiedzy o
sztuce, historii, biologii, j. polskiego i j.angielskiego.
Przynależność: Organizacja
Charakter
Avrora ma bardzo specyficzny charakter. Sama nie jest w stanie dokładnie określić swoich cech charakteru.
Rzeczą, którą w swoim życiu najbardziej ceni, jest wiedza. Kocha i jest pełna podziwu dla świata, w którym się znajduje, co popycha ją do nieustannych doświadczeń i obserwacji związanych z chęcią zgłębienia jego tajemnic. Nie jest w stanie sama zrozumieć co dokładnie ją ku temu popycha - ciekawość, egoizm czy po prostu brak innych zajęć. W jakiś sposób uważa, że próbując zdziałać coś niemożliwego, w tym wypadku pojąć wszelkie zasady świata, marnuje trochę swoje życie, ale jednocześnie nie chce nic z tym dalej robić.
W stosunku do ludzi ma dość mieszane uczucia. Ze strony badawczej - fascynują ją pojedyncze jednostki, grupy, społeczności - ich marzenia, zachowania, zwyczaje i emocje. Traktuje ich jako jedną z części świata, który kocha i który chce poznać. Poza tym ludzie są dla niej ucieczką przed wiecznie trawiącą jej życie nudą.
Prywatnie nie potrafi nawiązywać relacji z innymi ludźmi. Zawsze zachowuje dystans i separuje się od innych. Jest raczej niezadowolona z ich towarzystwa, ale jednocześnie nie znosi samotności. Nie lubi zacieśniać z kimś więzi, ale lubi, gdy jest komuś potrzebna i gdy ktoś się nią interesuje. Dzięki umiejętnościom aktorskim jest w stanie zachować pozór normalnej, w miarę społecznej osoby, jednak w środku znajduje się serce, które trochę ją ziębi. Nieustannie fantazjuje, że zjawi się ktoś, na kogo będzie mogła spojrzeć sercem, a nie tylko badawczymi oczami.
Wewnętrznie przyzwyczaiła się do jakiegoś rodzaju podziału w jej duszy - na tę, która nieustannie poszukuje by analizować i tę, która jest zwykłym, mocno wycofanym ze społeczeństwa człowiekiem. Ma świadomość, że jej życie jest nudne i beznadziejne, ale tak długo, jak może obserwować innych ludzi - nic nie szkodzi.
Brak własnego życia rekompensuje swojej ludzkiej połówce wyobraźnią, która marzy i kreuje różne sytuacje z codziennego życia. W jakiś sposób wtedy czuje się fer wobec samej siebie. Jakby faktycznie stanowiła część otaczającego ją społeczeństwa. Uwielbia też rozpieszczać się na inne sposoby - na przykład kupując sobie ładne rzeczy i jarając się nimi. Uczucie posiadania innych pasji, niż badanie świata, jest dla niej zbawienne. Wówczas nie czuje się tak wyobcowana.
Jej największą fobią jest samotność i fakt, że najprawdopodobniej nigdy nie znajdzie osoby, która zapamięta ją po jej śmierci.
Wiele ludzi ma ją za człowieka okrutnego i wręcz bezdusznego, głównie przez szczerość. Nie stosuje środków łagodzących, nie uznaje teorii, że prawda może boleć. Zawsze jest w stanie wyrazić swoje zdanie, choćby cały świat zwrócił się po tym przeciw niej. Dla własnej wygody tego nie robi, aczkolwiek zdarza jej się zrażać do siebie ludzi, zwłaszcza gdy ją denerwują. Nie uważa, że istnieją ludzie, których trzeba oszczędzać bo mają słabą psychikę - dla niej są to po prostu ludzie, którzy są chowani pod kloszem i źle reagują, gdy stykają się z rzeczywistością. Z tegoż powodu rzeczowe krytykowanie ich jest dobrym uczynkiem, bowiem wtedy zyskują odporność psychiczną.
Patrzy trzeźwo na świat i chłodno kalkuluje. Często zniża się do zagrywek, które ludzie uważają za "nieczyste", a
pojęcie honoru, zasad jak i kręgosłupa moralnego dla niej nie istnieje -
wszystko to tylko ustalenia kulturowe, ustanowione przez ludzi i
narzucone przez ludzi. Nic, co można w jakiś sposób szczególnie
respektować.
Aparycja
Jest
dziewczyną średniego wzrostu (164 cm) o bardzo delikatnej budowie
ciała. Jest szczupła, aż za bardzo i wyjątkowo wrażliwa na wszelkie
bodźce zewnętrzne. Reaguje na ciśnienie, wilgotność,
temperaturę powietrza. Praktycznie rzecz ujmując: zawsze ją coś
boli, na coś
choruje albo coś ma pęknięte. Często chodzi z plastrami i opatrunkami
na rękach. Zawsze nosi dwie czarne mitenki, by ogrzać przeguby.
Ma krótkie, brązowe włosy i niebieskie oczy. Skórę bardzo bladą,
niedającą się opalić. Palce i kończyny długie i kościste. Posiada kobiecą
sylwetkę.
Zazwyczaj
ubiera koszulę z błękitną wstążką lub krawatem, na to nosi czarny
żakiet albo ciemny, długi sweter. Preferuje płaszcze w przytłumionych kolorach i długie szaliki o rażącym odcieniu.
Lubi długie, wiązane buty. Nosi delikatne ozdoby, takie jak kolczyki w
kształcie kostek (różne kolory) i srebrny pierścionek na palcu
serdecznym prawej ręki. Na czas lekcji używa dwóch lazurowych wsuwek, którymi
podpina grzywkę.
Moc
Może zmienić dowolną część otaczającej rzeczywistości w lewitujący łańcuch, ale jest to proces nieodwracalny: co raz się nim stanie, to już nie wróci do poprzedniej formy. Może nimi dowolnie manipulować, jednak władza nad zbyt wieloma obiektami bardzo ją osłabia
.
Ciekawostki
Jej
ulubionymi kolorami są fiolet i szaro-niebieski. Uwielbia winogrona -
może je jeść do oporu. Kocha koty, czytanie książek, naukę, rysowanie,
przelewanie myśli na papier. Nie znosi królików, zwłaszcza tych z czerwonymi oczami. Nienawidzi ludzi wiecznie niezadowolonych, mogłaby ich własnoręcznie dusić. Poza tym uwielbia cielesność męską, niektórzy złośliwie mówią, że jest nimfomanką.
Kontakt
Howrse: Raville
Nightwood: Gryphon. (tak, z kropką na końcu)
Przez e-mail: godl,soul.i@gmail.com